Diagonaalbanden kennen de langste traditie en komen het meeste voor. Het karkas van een diagonaalband is samengesteld uit twee of meer textielkoordlagen (rayon, nylon, polyester), die onder bepaalde hoeken zijn gekruist. Diagonaalbanden zijn de juiste keuze voor kleinere motorfietsen met een kleinere cilinderinhoud, scooters en oudere motorfietsen waarvan het chassis aan diagonaalbanden is aangepast.
Diagonaal-gordelbanden zijn eigenlijk diagonaalbanden met een versterkte diagonale gordel onder het loopvlak. Deze banden worden aangeduid met de letter B (diagonaal-gordelbanden), bijv. 130/90B15. Deze banden zijn ideaal voor motorfietsen met een grotere cilinderinhoud waarvan het chassis niet is aangepast aan radiaalbanden en die sterkere banden nodig hebben.
Radiaalbanden hebben een karkas met een koordlaag die in een hoek van 90° in de rijrichting is geplaatst. Om het loopvlak van de band te stabiliseren, worden de verstevigingskoordlagen over het karkas gelegd. Radiaalbanden zijn de juiste keuze voor motorfietsen met een grotere cilinderinhoud, omdat zij sterke krachten op de weg moeten overbrengen, die ontstaan bij het accelereren, remmen en nemen van bochten. Radiaalbanden hebben veel voordelen, waarvan de belangrijkste is dat ze hoge snelheden kunnen halen. Door de middelpuntvliedende kracht stijgt de temperatuur in de band, wat de band kan beschadigen, de grip op de weg kan verslechteren en de slijtage van het loopvlak kan doen toenemen. De radiaalconstructie nam bijna alle nadelen van diagonaalbanden weg. Het gedrag van een band in specifieke omstandigheden is nu beter voorspelbaar.
Met staalkoord versterkte radiaalbanden hebben extra staalkoord onder het loopvlakoppervlak. Het eindresultaat is een stijver karkas dat optimale rijprestaties levert naarmate de band slijt en ook gedurende zijn hele levensduur.